همینطور که طوفان خورشیدی از خورشید جریان می‌یابد، یک حباب محافظ در فضا به نام “هلیوسفر”(هورسپهر) ایجاد می‌کند که منظومه شمسی را از آسیب پرتوهای کیهانی محافظت می
آغاز کار ناسا جهت بررسی حباب محافظ منظومه شمسی
عبارات مهم : برخورد
به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، بادها یا همان طوفان های خورشیدی که با بیشینه سرعت 700 کیلومتر بر ساعت از خورشید ساطع می شوند، عامل مهم تکامل سیاره های منظومه شمسی هستند، ولی آنها یک تاثیر غیرمستقیم نیز دارند.
آغاز کار ناسا جهت بررسی حباب محافظ منظومه شمسی
هنگامی که آنها به حاشیه یا لبه فضای بین ستاره ای برخورد می کنند، با مواد خارج از محیط برخورد می کنند و به عنوان یک نوع فیلتر کیهانی عمل می کنند و مقدار ذرات مضر را محدود می کنند.
ناسا یک ماموریت تازه را جهت بررسی این حباب محافظ آشنا شده است به عنوان هلیوسفر یا هورسپهر شروع کرده است تا بتواند تاثیر مکانیک آن بر محیط فضای عمیق و تأثیرات آن جهت مأموریت های اکتشاف آینده را بهتر بشناسد.
همینطور که طوفان خورشیدی از خورشید جریان می‌یابد، یک حباب محافظ در فضا به نام “هلیوسفر”(هورسپهر) ایجاد می‌کند که منظومه شمسی را از آسیب پرتوهای کیهانی محافظت می
طوفان های خورشیدی(Solar wind) جریانی از ذرات یونی(پلاسما) انرژی داری هستند که از طرف خورشید به فضا در تمام جهات ساطع می شوند.
همین طوفان های خورشیدی هستند که در برخورد با سطوح فوقانی جو زمین باعث ایجاد شفق قطبی و حتی گاهی تداخل جریان های برق و سیستم های ارتباطاتی می شوند.
ذرات بنیادی که به زمین برخورد می کنند، هم از خورشید و هم از بیرون از منظومه شمسی سرچشمه می گیرند. ذرات باردار، عمدتا متشکل ازپروتون، الکترون و ذرات آلفا(هسته هلیوم)، به صورت پیوسته به بیرون از خورشید جریان دارند.
آغاز کار ناسا جهت بررسی حباب محافظ منظومه شمسی
ذرات با میدان مغناطیسی خورشید برهم کنش می کنند. شدت میدان مغناطیسی خورشید در فاصله زمین، حدود یک هزارم میدان زمین هست. ذراتی که از بیرون منظومه شمسی می آیند، پرتوهای کیهانی نام دارند.
هلیوسفر یا هورسپهر(Heliosphere) پهنه ای است حباب مانند که بادهای خورشیدی را دربرگرفته هست. هورسپهر دربرگیرنده همه منظومه شمسی و میدان مغناطیسی خورشیدی است که کیلومترها دورتر از مدار پلوتو را در بر می گیرد.
همینطور که طوفان خورشیدی از خورشید جریان می‌یابد، یک حباب محافظ در فضا به نام “هلیوسفر”(هورسپهر) ایجاد می‌کند که منظومه شمسی را از آسیب پرتوهای کیهانی محافظت می
پلاسمایی که از خورشید به بیرون دمیده می شود (طوفان های خورشیدی) این حباب را در برابر فشار گازهای فضای میان ستاره ای، هیدروژن و هلیوم مولکولی که در کهکشان راه شیری پخش هستند، ایجاد و حفظ می کند.
جریان باد خوردشیدی از خورشید شروع می شود و تا منطقه ضربه خروجی (Termination Shock) با سرعت پیش می رود تا اینکه با رسیدن به این منطقه به صورت ناگهانی از سرعت آن کاسته شود.
آغاز کار ناسا جهت بررسی حباب محافظ منظومه شمسی
منطقه ای که بعد از ضربه خروجی واقع شده است هست، به نام پوش خورشیدی (Heliosheath) آشنا می شود. پوش خورشیدی منطقه ای میانی است که مرز بیرونی آن، مرز هلیوسفر محسوب می شود. به مرز هلیوسفر منطقه توقف خورشیدی (Heliopause) نیز گفته می شود.
شکل کلی حباب هلیوسفر با توجه به فشار و چگالی گازهایی که منظومه شمسی از داخل آن عبور می کند و خورشید، عوض کردن می کند و به شکل یک کره دقیق و کامل نیست.
کمبود داده و بکر و کاوش نشده بودن این مناطق، باعث به وجود آمدن نظریه های زیادی جهت مدل سازی این نواحی شده است است.
با توجه به این که منطقه توقف خورشیدی، مرز منظومه شمسی با دنیا اطراف هست، سفینه هایی مانند وویجر 1 که از این مرز خارج شده است اند، طبق تعریف، وارد فضای میان ستاره ای شده است اند.
ماموریت نقشه برداری بین ستاره ای و کاوشگر شتاب سنج ناسا موسوم به “IMAP” بنا به مجموعه ای از پیشنهادهای دریافت شده است در آخرهای سال گذشته گزینش شده است است و یک سفر فضایی به نخستین نقطه لانگرانژ (L1) به فاصله یک میلیون مایل یا 1.6 میلیون کیلومتری را مشمول بر خواهد شد.
نقاط لاگرانژی مناطق فضایی هستند که به علت اینکه برآیند کشش گرانشی اجرام اطراف، صفر است و یکدیگر را خنثی می کنند، اجرام آسمانی به جای حرکت در فضا، در جای خود آرام می گیرند.
نقاط لاگرانژی پنج نقطه میان دو جسم بزرگ هستند که در آن نیروی جاذبه دو جسم همدیگر را خنثی می کند. غالبا ماهواره های رصدی (تلسکوپ های فضایی) در نقاط لاگرانژی میان زمین و خورشید قرار می گیرند.
اولین نقطه لاگرانژی چهار برابر دورتر از ماه به زمین در جهت خورشید هست. کاوشگر “IMAP” بعد از رسیدن به این نقطه، به رصدخانه خورشیدی و هلیوسفری می پیوندد. این رصدخانه، فضاپیمایی است که در سال 1995 به L1 فرستاده شده است که یک ساعت قبل از برخورد باد خورشیدی به زمین، اطلاعاتی را در مورد آن جمع آوری می کند.
اما این ماموریت تازه با استفاده از 10 ابزار علمی جهت نمونه برداری، تجزیه و تحلیل و نقشه برداری از ذرات جاری به سمت زمین، بعد از گذر از هلیوسفر به پیشرفت و آشنایی بیش از پیش نظر دارد.
“دنیس آندروسیک” معاون مدیر کل موسسه مأموریت علمی ناسا در واشنگتن گفت: این مرز جایی است که خورشید ما، کاری بزرگ جهت حفاظت از ما انجام می دهد. IMAP جهت گسترش درک ما از این فیلتر کیهانی برنامه ریزی شده است هست. آیا که ما می خواهیم انسان ها را به فضای عمیق انتقال یافته کنیم.
این ماموریت همچنین به دنبال آشنایی پرتوهای کیهانی هست. این پرتوهای تابشی پرانرژی، با سرعت نور حرکت می کنند و اغلب آنها از ورای منظومه شمسی ما می آیند. دانشمندان امیدوارند که IMAP بتواند آشنایی جدیدی از پرتوهای کیهانی که در هلیوسفر شکل می گیرند، فراهم کند.
ماموریت IMAP جهت عملیاتی شدن در سال 2024 برنامه ریزی شده است است.
واژه های کلیدی: برخورد | خورشید | خورشید | منظومه شمسی | اخبار علمی و آموزشی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
